 
Προϊόντα: 1825 |
YAMAROSSA 600XTQ
Κατασκέυη
Γράφει: Τάσος Δωροκίδης
Κατασκευάζει: ΤΑΤ2
Πληρώνει και απαιτεί: Χρήστος Χρήστου
Το ΤΑΤ2 ειναι φιλοι μου μια διαφανη ομπρελα που απο κατω κρυβεται του καθενος η τρελα.
-Τάσο, θέλω να βγάλεις το μοτέρ από το BARROSSA και να βάλεις ένα μοτέρ από ΧΤ..... και να το αλλάξεις πλαστικά ...και τιμόνια ...και να έχει γκάζι ...και θέλω να είναι φαρδύ και μακρύ ...Πιο μεγάλο να μήν γίνεται ...και θέλω να έχει αξεσουάρ ...πολλά ... και..... -Ωπα-ώπα!!!! ...Χρήστο, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πάρε καλύτερα ένα Ράπτορα. Πιο λίγο θα σε κοστίσει. Τα κόψε-ράψε δεν συμφέρουν πια. Το To BARROSSA είναι σαολίν (ευγενική ονομασία του κινέζου). Τζαπανέζος δεν πρόκεται να γίνει. Ποιόν κυνηγάς??? Θα σε κοστίσει!!!!! -Δεν παλεύω με κανέναν, Τάσο. Αυτό θέλω. Δεν είναι οικονομικό το θέμα. Είναι ένα στοίχημα που θέλω να κερδίσω. Κάνε μου αυτό όπως το θέλω εγώ και μετά θα πάρω ένα Ράπτορα και θα στον στείλω να τον κάνεις όπως γουστάρεις. -Καλά, ρε Χρήστο θα το σκεφτώ ...και θα σου πω πότε να το στείλεις. -Κοίτα το BARROSSA το έχω στείλει από προχθές. Σήμερα μάλλον θα το παραλάβεις. Για τα χρήματα σε πήρα ...πού και πόσα θέλεις!!!??? Η ΟΜΠΡΕΛΑ Τον Χρήστο τον έχω γνωρίσει μόνο τηλεφωνικά. Είχε ένα BARROSSA 250 και τον είχα στείλει κάποια αξεσουάρ γι’αυτό. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τι τρέλλα ήταν διατεθειμένος να κάνει. Είχα κάνει καμμιά 20αριά κατασκευές στο παρελθόν αλλά σε εποχές που τα γουρούνια ήταν ακριβά. Σήμερα τα βρίσκεις “τσάμπα”! Δεν είμαι και πολύ φαν της κατασκευής ένυ-μορ... (το αγγλικό μου φυσάει ...έτσι?!) και γι’αυτό στην αρχή προσπάθησα να τον αποτρέψω. Του εξήγησα ότι από την στιγμή που διαθέτει τόσα πολλά λεφτά είναι κρίμα να μην τα ρίξει επάνω σε ένα Raptor 700.Θα βρίσκαμε έναν με 6-7000 € ...κι ένα 7ράκι ακόμη που ήθελε να ρίξει από πάνω... (γιατί τόσα θα τον ζητούσα για να κάνω το BARROSSA εγχείρηση...) θα τον κάναμε διαστημόπλοιο. Καμμιά επιτυχία... Ο άνθρωπος ήταν αποφασισμένος να το φτιάξει. Και αφού κατά τα φαινόμενα οι επιλογές μου δεν ήταν και πολλές, αποφάσισα να σταματήσω να προσπαθώ να τον αλλάξω γνώμη και να στρωθώ στην δουλειά για να δω πώς θα του το κάνω. Τι στο καλό, θα πληρωνόμουν. Αν δεν μπορούσα να το κάνω εγώ ...τότε ποιός? Αφού αυτός ο άνθρωπος με εμπιστευόταν εν λευκώ, εγώ θα γινόμουν τα χέρια του για να κάνω αυτό που είχε στο μυαλό του. Δεν μου ζήτησε να μου δώσει λογαριασμό. Ζήτησε να μου τον πληρώσει. Το ΚΑΡΑΤΕ Ο κυριώτερος λόγος -παρ’όλα αυτά- που ξεκίνησα την κατασκευή ήταν γιατί είδα ότι τουλάχιστον το συγκεκριμένο σασί ήταν κατασκευασμένο από ατσάλινη σωλήνα Φ28 πολύ καλής ποιότητας και επειδή όλο το όχημα είναι ακριβές αντίγραφο του BLASTER 200 της ΥΑΜΑΗΑ θα είχα μεγάλη επιλογή σε ανταλλακτικά και αξεσουάρ. Συν ότι στο τέλος το σύνολο θα ήταν κάτι που δεν θα εξαρτιόταν απο μένα. Δηλαδή οτιδήποτε και να συμβεί στο μέλλον θα μπορούσε να κάνει επισκευή σε οποιονδήποτε μηχανικό και φυσικά όλα του τα ανταλλακτικά κυριολεκτικά μπορεί να τα προμηθευτεί από την ΥΑΜΑΗΑ. Καταρχάς το μέτρησα και συμπέρανα ότι πράγματι το ΧΤ 600 είχε τα ιδανικά μέτρα για να μπει επάνω σε αυτό το σασί.Ισως γιατί το BARROSSA βασίζεται σε Υαμαχίσιο σασί,τα πίσω μέρη πατούσαν ακριβώς. Ηταν όμως στενό και μικρό κι έπρεπε να κοπεί στα δύο. Αγόρασα λοιπόν ένα ΧΤ 600 μοντ.92 κατέβασα το μοτέρ και το έκοψα... Τώρα πίσω δεν έχει. Χώρισα το σασί του BARROSSA στο σημείο που δένει η μπροστά κόντρα των ψαλιδιών κι άρχισα να τοποθετώ ενώσεις με ενισχύσεις. Επρεπε να μεγαλώσει τουλάχιστον 12 εκατοστά αλλά για να έχω και λίγο αέρα όταν μπαινοβγαίνει η εξάτμιση στο τέλος αποφάσισα να το μακρύνω 14. Το BARROSA έχει αξονική 108 εκατοστά άρα + 14=122 εκ. Ο Χρήστος μου το ζήτησε μακρύ . Ηξερα ότι μία εικοσαετία πριν o Putman έστηνε στην Αμερική racer με LAEGER's σασιά για ανοιχτές διαδρομές (cross country) 131 εκ. άρα αν ακολουθούσα τα μέτρα του θα ήμουν καλά. Επρεπε να βρω όμως άλλα τουλάχιστον 8 εκ. Από πού? Εκοψα το πίσω ψαλίδι και πρόσθεσα 4 εκατοστά μήκος. Αυτό ήταν εύκολο γιατί το είχα ξανακάνει. Το BARROSSA όμως δεν έχει μοχλικό στο πίσω ψαλίδι και το αμορτισέρ του ίσως να υποχωρούσε. Είχα να λύσω όμως πιο σοβαρά προβλήματα αυτήν την στιγμή και γι’αυτό αποφάσισα ότι αυτό δεν είναι της ώρας. Αν προβληματιζόμουν στην πορεία έστελνα μέτρα στην WORKS στην Αμερική και μου έφτιαχνε ένα αμορτισέρ πιο ισχυρό. θα δούμε... Μετά παρήγγειλα άξονα DURA BLUE από Raptor 600. Ο άξονας της DURABLUE με ζάντες της Douglas φαρδαίνουν το όχημα στα 128 εκατοστά από λάστιχο σε λάστιχο άρα ήμουν καλά. Αν ο ιδιοκτήτης ήθελε κάτι παραπάνω με δύο προσθήκες 3 εκ. από κάθε πλευρά θα έστελνε το όχημα στα 134 εκ. δηλ. με έδρα 130Χ134 θα ήταν στο μεγαλύτερο όριο που θα μπορούσε να τρέξει το σασί με ποιότητα και χωμάτινη συμπεριφορά. Το YAMAROSSA μου θα πήγαινε σαν ...LIMO. Για να γίνουν όμως αυτά έπρεπε να δω τι θα κάνω μπροστά. Χρειαζόμουν στην αξονική άλλους 4 πόντους. A-ARMS +3.5 UP+1.5 Δηλαδή ...τεράστιο! Αγόρασα ένα σετ ψαλίδια OMNI COMPETITION από YFZ450 std travel +2 inches (δηλ 5 εκ. πιο φαρδιά), τα έκοψα και αφού τα φαρδυνα άλλα 3 εκ. έτσι ώστε στο συνολο να γίνουν +3,5 in, τα έστειλα εμπρός άλλα 4 εκ. Τα προσάρμοσα μαζί με ένα σετ αναρτήσεις από KFX 400 stock. Φρόντισα το ύψος του οχήματος να τρέχει στα 21 εκ. ώστε να μπορεί να κάνει άνετα χώμα και άμμο. Ο Χρήστος μου είχε ξεκαθαρίσει ότι το όχημα το θέλει για βόλτες και διακοπές με την κοπελιά και ότι στην περιοχή του έχει παραλίες ατέλειωτες. Αλλά έτσι κι αλλιώς με τόσο φάρδος και μήκος, μοτοκρός δεν πρόκειται να κάνει! Μην τρελλαθούμε κιόλας. Εντάξει!!??? Υστερα ήρθε η σειρά του ρεζερβουάρ. ΤΡΙΑ σε ΕΝΑ Η θέση του ρεζερβουάρ ήταν πολύ σημαντική γιατί έπρεπε καταρχάς να δεχθεί τον τεράστιο κινητήρα από κάτω. Να μην βρίσκει στα καρμπυρατέρ, να μην στείλει την σέλλα πολύ πίσω. Να μην σηκωθεί πολύ ψηλά κι ενοχλεί το τιμόνι και κυρίως να δέχεται όλα τα πλαστικά καλλύματα που ήδη υπήρχαν ώστε να μην μπούμε σε περιπέτεια να αρχίσουμε να αλλάζουμε και κουστούμια. Ετσι κατασκεύασα μία βάση ακριβώς επάνω στην ένωση του κομμένου σασιού ώστε να λειτουργεί σαν όλα τα άλλα και σαν ενίσχυση που επάνω της έδεσα τις βάσεις του ρεζερβουάρ αλλά και την πάνω βάση του κινητήρα. Ετσι αφαιρώντας την επιτρέπει στον μηχανικό να κάνει σέρβις το μοτέρ δίνοντας του πρόσβαση από πάνω. Ανάμεσα σε αυτήν και την βάση της κολώνας του τιμονιού τοποθέτησα την λαδιέρα Το κύκλωμα λίπανσης του ΧΤ απαιτεί ξεχωριστό δοχείο λαδιού και εδώ έπρεπε να λύσουμε ακόμη ένα γρίφο. Επρεπε να κατασκευάσουμε μια λαδιέρα με όλα τα στοιχεία από το δίκυκλο σασί (έχει το λάδι μέσα στο σασί) αλλά με πρόσβαση τέτοια ώστε όταν γίνεται αλλαγή λαδιού ο μηχανικός να μην τραβάει τα μαλλιά του. Συν ότι έπρεπε να τοποθετηθεί κι ένα ψυγείο λαδιού αφού πλέον ο κινητήρας τρέχει με μικρότερες ταχύτητες και βέβαια είναι περισσότερο εγκλωβισμένος από πλαστικά και σίδερα. Ετσι λοιπόν στείλαμε την πίεση του λαδιού πρώτα στο ψυγείο, μετά στην λαδιέρα (που φροντίσαμε να παίρνει τόσο λάδι όσο ζητάει η ΥΑΜΑΗΑ), και μετά με ελεύθερη ροή επιστρέψαμε το λάδι στον κινητήρα με σωληνάκια διαμέτρου τέτοιας ώστε ο χρήστης να έχει και ένδειξη λαδιού στον δείκτη παρόμοια με το κανονικό μοντέλο... Σωστό...??? ΦΙΛΤΡΑ Το φίλτρο του αέρα είχε κι αυτό την τιμητική του καθώς το ΧΤ έχει διπλά καρπυρατέρ, το ίδιο ευτυχώς και το BARROSSA. Η θέση όμως των καρπυρατέρ δεν ταιριάζουν με την θέση των εισαγωγών. Κατασκευάσαμε λοιπόν έναν θάλαμο διαστολής (κάτι σαν Booster δηλ.) και στείλαμε τον αέρα από το φίλτρο που - σημειωτέον- περνούν δεξιά και αριστερά από την ανάρτηση στον προθάλαμο και από εκεί στα κολάρα των καρπυρατέρ. Δεν μπορώ να θημηθώ πόσα εκατομμύρια φορές βγάλαμε και βάλαμε αυτό το κομμάτι αλουμίνιο μέχρι να βρω το κατάλληλο σχήμα. Στο τέλος όμως κατασκευάστηκε ένα κοτι ανάμεσα στην μίζα -το σασί - το φιλτροκούτι - τα καρπυρατέρ - το ρουμπινέτο και να δέχεται και τις αναθυμιάσεις και με τέτοια βάση ώστε βγάζοντάς το να παίρνεις τα καρμπυρατέρ στο χέρι πάλι σε δευτερόλεπτα. BODY WORK Μετά ήρθε η ώρα των πλαστικών. Αφού το σκεφτήκαμε από όλες τις μεριές αποφάσισα πίσω να προσαρμόσω ενα φτερό από RAPTOR 350. Ετσι αφού κόψαμε ότι περίσσευε κρατήσαμε από το πλαστικό του BARROSSA μόνο το κομμάτι που βιδώνει το φίλτρο κάτω από την σέλα και την βάση της μπαταρίας. Επάνω σε αυτό τοποθετήσαμε μετά από την κατάλληλη εγχείριση την ουρά του Ράπτορα με όλα του τα παρελκόμενα, πίσω στοπ και τα λοιπά. Εμπρός παρήγγειλα όλα τα πλαστικά από το BLASTER 200 από το καινούργιο μοντέλο και το αποτέλεσμα νομίζω ότι είναι καλό. Φυσικά, το εικαστικό μέρος ειναι σχετικό και εξαρτάται από το τι θεωρεί ο καθένας όμορφο. Είναι όμως σίγουρα διαφορετικό και σε μερικά σημεία πήγαμε όπως διέταζε το σασί και όχι όπως ίσως θα θέλαμε. Εχει όμως διαιρούμενα εμπρός φτερά και αν γουστάρει το αφεντικό το μεταμορφώνει σε φόρμουλα. Τιμόνι επελεξα να τοποθετήσω ένα Flex αντικραδασμικό της QUAD SPORT μαζί με μανέτες ASV και σκριπ της SPIDER. Επάνω στο pad προσαρμόσαμε ένα πολυόργανο της TRIAL TECH, και ενώσαμε τα φρένα με σωληνάκια υψηλής STREAMLINE. Λάστιχα MAXXIS. Προστασία στον κινητήρα κατασκευάσαμε από την αρχή ενώ στο πίσω ψαλίδι μετατρέψαμε μία της QUAD SPORT ξανά. Προστατευτικά ποδιών τοποθετήσαμε ένα σετ N.C. Τα ΡΕΣΤΑ... Τοποθετήσαμε ένα τελικό TBR από RAPTOR 700 για να είναι κοντά με το μοτέρ ενώ αφήσαμε τους ίδιους λαιμούς. Αν θέλει στην πορεία το αφεντικό, αυτό αλλάζει και προσαρμόσαμε στο φιλτροκούτι τις βάσεις από το BLASTER 200 ενώ από επάνω κουμπώσαμε ένα φίλτρο της DURA BLUE. Ζάντες πίσω DOUGLAS 10 ιντσών με 20άρια λάστιχα. Δεν πήγα στην λύση των 9 ιντσών γιατί δεν ήθελα να έχει και υπερβολική πρόσφυση. Το σασί με τόσο μήκος κάνει το όχημα πολύ ευθύβολο, αλλά όπως είναι φυσικό θα δείξει χαρακτήρα δύστροπο στις κλειστές στροφές. Ετσι με το λιγότερο flex του ελαστικού υπολόγιζα ότι θα βοηθούσα το όχημα όπου δεν θέλει να στρίψει, να ντριφτράρει. Αλλά κι αυτό θα το δείξει η πορεία. Εμπρός επέλεξα να τοποθετήσω μια ζάντα γνήσια ΥΑΜΑΗΑ από YFZ 450. Ο κυριώτερος λόγος ήταν το φάρδος και το offset. Επειδή στο όχημα αντικαταστήσαμε τα spindle (ακραξόνια) και τοποθετήσαμε από YFZ 450. Θεώρησα ότι το σωστό είναι να διατηρήσω το offset απο το YFZ450 που είναι 4+1 in ενώ το φάρδος είναι 6 in. Ετσι ενώ το όχημα φαίνεται φαρδύ το κέντρο των τροχών τρέχει πολύ πιο κοντά στο ίχνος του βασιλικού πείρου άρα από κέντρο σε κέντρο στα εμπρός λάστιχα είναι πιο στενό. Το βάλαμε και σχάρα. Διαιρούμενη. Για να μπορεί να τοποθετεί μόνο όταν χρειάζεται. Και μετά φτιάξαμε την σέλλα. Το σύνολο της κατασκευής μας πήρε περίπου 6 εβδομάδες αλλά όπως γίνεται κάθε φορά με τα "περίμενε" να έρθουν πυρομαχικά περάσαμε τους 3 μήνες. Οτι μπήκε επάνω στο όχημα αυτό ήταν εξαιρετικής ποιότητας. Ο Χρήστος δεν έκανε τσιγκουνιές πουθενά. Εσπρωξε τόσα πολλά χρήματα σε αυτήν την κατασκευή που μπορούσε άνετα να πάρει ένα Raptorα 700 κι ένα YFZ450 μαζί. Αλήθεια έλεγε. Δεν το έκανε για το οικονομικό. Στην διάρκεια της συνεργασίας μας ίσως ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς τον λόγο της ύπαρξης ενός τέτοιου οχήματος. Σεβάστηκα όμως την ευκαιρία που μου έδωσε να ξαναακονισω τα τροχάκια μου μετά από πραγματικά πολύ καιρό έπιασα τον εαυτό μου να πέφτει για ύπνο και προτού να κοιμηθεί να σκέφτεται σίδερα και διατομές, γεωμετρία και Bum Steer. Κατασκευαστικά, τήρησα με ακρίβεια χιλιοστού ότι έχω μάθει στα 30 χρόνια της καρριέρας μου και τον ευχαριστώ για αυτό. Κατά την διάρκεια των ατέλειωτων βραδυνών συζητήσεών μας γνώρισα έναν ευγενικό άνθρωπο τεχνικά άριστα καταρτισμένο και μάλιστα με κατασκευαστικές ικανότητες. Ισως να μου το ανέθεσε γιατί δεν είχε τον χρόνο να το κάνει ο ίδιος, ποιός ξέρει. Ισως να πάρω απάντηση μόλις τον γνωρίσω κι από κοντά. Το τελειώσαμε Παρασκευή και την Κυριακή το παραδώσαμε στο MΟΤΟ X-treme. Εντυπώσεις ενός ομοιοπαθούς... (κείμενο: Χ.Β.) Δεν γνωρίζω επακριβώς ποιές εγκεφαλικές συζυγίες δρουν για να αποφασίσει κάποιος να προχωρήσει στην κατασκευή ενός τέτοιου οχήματος. Ισως η μοναδικότητα του αποτελέσματος, ίσως η πρόκληση της επίτευξης ενός συγκεκριμένου στόχου. Ισως ...δεν έχει απλά σημασία. Εγώ τον καταλαβαίνω τον συνονόματό μου, 100%. Μπορεί να υπάρχουν 999 μοντέλα στην αγορά που να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των υποψηφίων αγοραστών, σύμφωνα με τις μαρκετίστικες έρευνες που προηγούνται κάθε νέου μοντέλου. Καμμία έρευνα όμως δεν υπάρχει περίπτωση να στοχοποιήσει τους λιγοστούς -είν’η αλήθεια- εκείνους λάτρεις του ξεχωριστού, που έχουν την τύχη/ατυχία να γνωρίζουν ΑΚΡΙΒΩΣ τί επιζητούν από το όχημά τους γνωρίζοντας παράλληλα και τις τεχνικές παραμέτρους για το τρόπο που θα το πετύχουν. Αυτοί έχουν διαλέξει τον δύσκολο δρόμο. Σεβασμός, λοιπόν. Μ’αυτές τις σκέψεις κάθισα αναπαυτικά στο όχημα γραπώνοντας παράλληλα αυτό το απαράμιλλης ακρίβειας και αισθητικής σύμπλεγμα τινομιού/ χειριστηρίων/πολυόργανου. Η μιζιά απελευθέρωσε ήχο σπηλαιώδη, thumper από τα παλιά, καλά, “αντρικά” μονοκύλινδρα και η ατμόσφαιρα έγινε γνωστή. Η συνέχεια όμως είχε εκπλήξεις. Δεν έχω οδηγήσει άλλο γουρούνι που να κινείται σε όλες τις ταχύτητες με τόση ευθυβολία! Αφήνεις τιμόνι με 100 και δεν έχει σημασία πού χαζεύεις και για πόσο. Αίσθημα ασφάλειας πρωτόγνωρο. Εκανα και προσομοίωση με τα θέλω του ιδιοκτήτη: Με θηλυκού γένους συνεπιβάτη κινήθηκα εντός πόλης (καθώς διαθέτει και πινακίδα) και μετά γύρισα και ρώτησα: - Ολα Ο.Κ.? - Πάμε και Αθήνα, αν θέλεις... Αυτή ήταν και η επιβεβαίωση σε όσα σκεφτόμουν. Φαντάστηκα το όχημα αυτό να φορτώνεται με μπαγκαζιέρα πίσω και κινούμενο σε κάθε είδος τερραίν, από τελικές σε άμμο δίπλα στο κύμα μέχρι και τραϊλιστική εξερεύνηση βουνού και τότε θυμήθηκα μία “δίδυμη” αλλά δίχρονη κατασκευή που έχει γίνει το σημείο αναφοράς μου σε ότι αφορά τις γουρουνίσιες ιδιοκατασκευές. Το Yamarossa του Χρήστου είχε την συμπεριφορά του ...Τρόμου του Τάσου. Με υπεραυξημένη πρόσφυση βέβαια αφού ο βαρύς 4Τ στρόφαλος "κάθιζε" με την στροφορμή του το όχημα ενώ παράλληλα το έσπρωχνε ΜΟΝΟ μπροστά. O.K. Είχα κάτι επιπλέον απορίες. Ρώτησα τον Tat2. Χ-treme: - Τάσο, υπάρχει λόγος να κάνει ο ιδιοκτήτης κάτι άλλο στο YAMAROSSA? TAT2:- Αν το θέλει για βόλτες όπως μου είπε όταν το έστειλε ...ΟΧΙ!!!. Αλλωστε έχει κοστίσει αρκετά ακριβά. Αλλά επειδή τον κόβω ότι την έχει την αρρώστια (ξέρεις, αυτήν που έχεις κι εσύ και μας το κρύβεις..) μάλλον αν αρχίσει να το πιέζει θα ζητήσει ανάρτηση πίσω. X-treme: - Από μοτέρ... TAT2: - Κοίτα... Στο δυναμόμετρο έδειξε 30 άλογα δυνατά. Ουκ ολίγα αν σκεφτείς ότι είναι 600 κυβικά κι ένας Raptoras 660 δείχνει 36. Με ένα καλύτερο πιστόνι και μία εξάτμιση από λαιμό θα κάνει άνετα 40. Αν βέβαια θελήσει... αλλά άστο!!! Αυτό είναι μία άλλη ιστορία... |
                                                  |
|||||||||||||||
